

R
OZDZIAŁ
III. Życie religijne
283
Sytuacja ewangelików w okresie od 1707 do 1741 była w sumie
dość znośna, gdyż nie notowano jakichś większych sporów religijnych,
ale nieufność z obu stron pozostała. Na dobre protestantyzm powrócił
na Ziemię Górowską w roku 1741. Śląsk zajęty został przez armię pru-
ską, którą ewangelicy powitali bez oporu i z sympatią (Fryderyk Wiel-
ki był protestantem). Pastora Daniela Paetzolda do Góry skierował
książę Leopold von Anhald z Ruszowic k/ Głogowa. Akt nominacyjny
brzmiał „Z rozkazu jego Królewskiego Majestatu winien kaznodzieja
Daniel Paetzold w Górze i sąsiadujących wioskach, w wielkich salach
i pomieszczeniach, odprawiać nabożeństwa i wcielać w życie wszyst-
kie akta ministerialne, jednakże bez atakowania katolików”. Pierwsze
po latach nabożeństwo odprawiono w sali ratusza w dniu 19 lutego
1741 r. Ponoć obecnych było wtedy 5 tys. wiernych. Sala ratuszowa
służyła ewangelikom jako miejsce nabożeństw do 1745 r. Nowy ko-
ściół ewangelicki poświęcono 1 sierpnia 1745 r. Był to zbór nazwany
„Kościołem Pokoju pw. św. Trójcy”. Powstał on w ciągu siedmiu mie-
sięcy, zbudowano go o konstrukcji szachulcowej, usytuowany był tuż
przy północnym odcinku murów miejskich (w pobliżu dzisiejszego
Banku PKO). Obok niego mieściły się dwa domy z mieszkaniami dla
pastorów i szkoła ewangelicka dla dzieci.
Niestety, wspomniany zbór w okresie wojny siedmioletniej
(1756-1763) został spalony (w 1759 r.). Wraz z nim zniszczeniu
w Górze uległy także ratusz, kościół sukienników usytuowany za Bra-
mą Polską, stary zamek oraz wnętrze kościoła pw. św. Katarzyny. Pro-
testanci do budowy nowego zboru przystąpili już w roku 1765. Budo-
wano go w okresie od 1765 do 1781 r. z dobrowolnych zbiórek miesz-
kańców, różnych wpływów oraz z dotacji króla pruskiego w wys. 8 tys.
talarów reńskich. Budowę wspomogła także baronowa von Hocke
z Żuchlowa Dolnego. Natomiast właściciel Żuchlowa Górnego (też von
Hocke) podarował do kościoła naczynia srebrne i ornaty oraz 4 tys.
talarów reńskich na wykonanie organów. Nowy zbór prezentował styl
przejściowy pomiędzy barokiem a klasycyzmem. Jego projektantem
był architekt z Głogowa von Machui. Wzniesiono go na środku rynku,