Table of Contents Table of Contents
Previous Page  281 / 576 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 281 / 576 Next Page
Page Background

R

OZDZIAŁ

III. Życie religijne

279

nasiona lnu dostarczał pastor sam) + czynsz srebrny (nie podano jego

wysokości). Diakon natomiast otrzymywał 3 zbiórki kościelne, 12 tala-

rów na stołowanie się, 14 talarów z kasy kościoła św. Andrzeja, czynsz

srebrny i trochę żyta i owsa. Opał, kapustę, buraki i siemię lniane

otrzymywał, tak jak pastor – od urzędu. Opłaty za czynności kościelne

dzielono między pastora i diakona, ale opłatę za spowiedź każdy za-

trzymywał dla siebie; opłaty za pogrzeby i chrzty szlacheckie były dla

pastora. Z innych ciekawostek dotyczących gminy ewangelickiej:

w roku 1746 zniesiono publiczną pokutę kościelną przy płciowych

uchybieniach, w 1756 r. zakazano wygłaszania na ambonach kontro-

wersyjnych kazań; w roku 1773 wprowadzono w gminie święto zbio-

rów (dożynki), w roku 1783 zakazano bicia w dzwony w trakcie burzy

(uznano to za zabobon). Ambony kościelne służyły również jako miej-

sca ogłaszania ważnych dla społeczności informacji i królewskich

edyktów, np. o zakazie gier hazardowych, nieostrożnego palenia tyto-

niu, zakazie wywożenia śląskiej wełny. W 1816 r. Wąsosz znalazł się

w superintendenturze (diecezji) wąsosko-górowskiej. Z tego okresu

uwagę zwraca działalność superintendenta pastora K.E.O. Krebsa. Ten

duchowny szczególną uwagę zwracał na pomoc socjalną dla potrzebu-

jących. Za jego sprawą do Wąsosza w 1893 r. przybyły siostry diakoni-

sy z Domu Betanii we Wrocławiu, które założyły stację pomocy dla

starszych i chorych, a dla dzieci prowadziły przedszkole i szkółkę.

Okres rozkwitu życie parafialne przeżywało w latach 20. XX w., kiedy

to powstało lub zaczęło działać intensywniej kilka stowarzyszeń do-

broczynnych (osobno dla kobiet i mężczyzn, dziewczynek i chłopców).

W 1932 r. parafia przejęła budynek dawnej ewangelickiej szkoły i tam

po remoncie przeniesiono dom opieki, zwany „Zakładem Krebsa”.

Jeszcze w latach 70. XIX w., gmina ewangelicka została podzielona na

dwie odrębne parafie: miejską św. Macieja i wiejską św. Andrzeja.

W 1905 r. parafia miejska (Wąsosz i obwód Kodlewa w pow. Wołów)

liczyła 1816 osób, a wiejska, składająca się z 16 miejscowości (Górka,

Bełcz Mały, Cieszkowice, Bieniowice, Dochowa, Wieża, Zbaków Dolny

i Górny, Czarnoborsko, Wiklina, Gola, Wodniki, Załęcze, Borowna, Świ-