

Skąd przyszliśmy, kim jesteśmy?
280
niary i Pobiel) – 2676 wiernych. I wojna światowa zostawiła swój ślad
wśród ewangelików. Parafia miejska w 1925 r. wskazywała 1848 osób,
zaś parafia wiejska w 1939 r. liczyła już tylko 2250 wiernych (z 17
miejscowości). W 1937 r. Wąsosz przestał być siedzibą diecezji, gdyż
superintendent przeniósł się do Góry. Natomiast w czasie II wojny
światowej obu pastorów powołano do wojska jako kapelanów polo-
wych. Nabożeństwa odprawiali w tym czasie kapłani przyjezdni. Ko-
niec gminy ewangelickiej w Wąsoszu wiąże się z wysiedleniem ludno-
ści niemieckiej w 1945 r.
W Górze protestantyzm pojawił się w roku 1528. Jak obrazowo
przedstawił to Ziołecki „według istniejących w tutejszym ratuszu do-
kumentów, osadzili w Górze protestanckich duchownych już w XVI
stuleciu burgrabiowie von Dohna, wielcy właściciele ziemscy w na-
szym powiecie, względnie w Chróścinie, którzy przyjęli uprzednio
nową naukę, a jako panowie lenni mieli patronat nad parafią”. Wyzna-
nie protestanckie miało zwolenników i wśród mieszczaństwa i wśród
szlachty. Do gorących zwolenników należały rodziny von Dyhr z Glinki
oraz von Kreckwitz. Początkowo parafia zatrudniała dwóch duchow-
nych, ale w związku ze zwiększającą się liczbą ewangelików, wkrótce
został przez Magistrat powołany trzeci kaznodzieja. Odprawiali oni
msze 5 razy w tygodniu, w trakcie których głoszono kazania i udziela-
no komunii świętej. W Górze odbywało się to w kościołach: Bożego
Ciała, św. Katarzyny, św. Mikołaja (przy ul. Starogórskiej) i w kościele
św. Dziewicy Maryi przy Kamiennej Drodze (dzisiejsza ul. Wrocław-
ska). Ponadto w kościołach wiejskich: m.in. w Starej Górze, Czerninie,
Sądowlu. Jak podaje B. Krzyślak pierwszym pastorem w Górze był
diakon Marcin Leschius, który przybył do miasta w 1569 r. Przebywał
on w Górze w okresie 1569-1590 i 1595-1614 (zmarł). W okresie po-
między 1591, a 1595 r. jego miejsce zajmował M.J. Pyticus ze Świebo-
dzina. Od 1615 r. pastorem był M. Marcin Eitner, a od roku 1620 do
1628 Dawid Huber. W 1607 r. gmina protestancka wybudowała, poza
murami miasta, patrząc od strony południowej, kościół pw. Św. Krzyża
z własnym cmentarzem.