Skąd przyszliśmy, kim jesteśmy?

308

zawarł z wrocławskim rzeźbiarzem Józefem Franciszkiem Mangold-

tem kontrakt na wykonanie ambony i ołtarza głównego. We wrześniu

1740 r. wypłacono natomiast należności za malowidła sklepienne –

Ignacemu Axterowi i Antoniemu Felderowi – oraz Christianowi Fili-

powi Bentumowi za wykonie obrazu ołtarza głównego – Sen św. Mar-

cina. Zaznaczyć warto, że wymienieni artyści byli silnie związani

z opactwem lubiąskim, a ich dzieła zobaczyć można także w samym

klasztorze. 28 X 1740 r. opat Bayer dokonał uroczystego poświęcenia

kościoła – budowa była ukończona, jednak przez kilka kolejnych lat

prowadzono jeszcze wiele prac. Najdłużej, bo aż do 1774 r. trwało

wykonanie 62-metrowej wieży, ukończonej przez Johana Tadeusza

Strocha. Polecenie ukończenia tej wieży wydał następca opata Bayera,

Tobiasz Stusch w 1753 r. Już 12 września tego roku na wieży zatknięto

gałkę z krzyżem, a rok później wykonano w przyziemiu portal, o czym

świadczy zamieszczona na nim data: 1754. Rozwiązanie to było jednak

tylko prowizoryczne – wieży brakowało jeszcze jednej kondygnacji

oraz kopuły. Taki właśnie widok kościoła jest znany z rysunku Wernera.

Ostatecznego podniesienia wieży kościelnej dokonano w 1774 r., za

czasów opata Łukasza Springera, a dokument, jaki zamieszczono

w gałce wieży potwierdza, że w budowie świątyni uczestniczył

Rysunek F.B. Wernera z poł.

XVIII w. przedstawiający widok

kościoła i probostwa w Sicinach