Skąd przyszliśmy, kim jesteśmy?

OZDZIAŁ

III. Życie religijne

311

tonicznym, przyściennym z odstawionym tabernakulum oraz sarkofa-

gową mensą. W centrum retabulum znajduje się wspomniany już ob-

raz Bentuma Sen św. Marcina. Obraz ten otoczony jest kolumnami,

z którymi przeplatają się, ustawione na postumentach, naturalnych

rozmiarów, posągi apostołów – Piotra i Pawła oraz biskupów Ambro-

żego i Augustyna. Dwie kolejne figury – również naturalnych rozmia-

rów – znajdują się w górnej kondygnacji i przedstawiają ulubionych

świętych cysterskich – św. Benedykta oraz św. Bernarda. Ponadto w

górnej części ołtarza znajduje się także, pochodzący z poprzedniego

kościoła, obraz Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny pędzla ślą-

skiego Rembrandta – Michaela Willmanna. W rzeźbionym zwieńczeniu

ołtarza znajduje się adorowana przez anioły figura Boga Ojca, na tle

promienistej glorii. Osobny element stanowi wysunięta do przodu

mensa ołtarzowa, na której znajduje się marmoryzowane i złocone

tabernakulum z szafką. Wydaje się jednak, że figury tego ołtarza nie są

dziełem samego Mangoldta, a raczej jego pomocników. Rzeźby te tylko

w bardzo ogólny sposób nawiązują bowiem do indywidualnego stylu

artysty.

Autorski styl F.J. Mangoldta widoczny jest natomiast w kompo-

zycji ambony, która uważana jest za najbardziej kunsztowne dzieło

sztuki, jakie znajduje się w sicińskim kościele. Jest to typ kazalnicy

nadwieszanej, bez podpory. Ścianki korpusu oraz balustradę prowa-

dzących do niego schodów zdobią tak charakterystyczne dla Mangold-

ta płaskorzeźby, przedstawiające sceny z życia Chrystusa, imitujące

w drewnie alabastrowe reliefy. Wyobrażenia na balustradzie schodów

przedstawiają (od dołu): pokłon pasterzy, Chrystusa nauczającego

w świątyni i chrzest w Jordanie. Sceny na korpusie wyobrażają nato-

miast Chrystusa na Górze Oliwnej oraz z Samarytanką przy studni. Na

czterech narożach baldachimu ambony spoczywają putta dzierżące

atrybuty ojców Kościoła: tiarę papieską Grzegorza Wielkiego, ul św.

Ambrożego, kapelusz kardynalski św. Hieronima oraz serce z infułą

biskupią św. Augustyna. Pokryty złoconymi ornamentami aszek prze-