317 / 576
R
OZDZIAŁ
III. Życie religijne
315
położyło przejście Śląska pod władzę państwa pruskiego. Silna polity-
ka antykościelna w Prusach doprowadziła bowiem do sekularyzacji
klasztorów śląskich, wśród których znalazło się także opactwo lubią-
skie. Wszystkie posiadłości Lubiąża przeszły na własność korony pru-
skiej i zostały przekształcone w odprawy dla generałów lub domeny
państwowe. Podobny los stał się udziałem prepozytury sicińskiej.
Czterdziestym szóstym i ostatnim zarazem prepozytem i proboszczem
w Sicinach był Fortunatus Hoym. Warto podkreślić, że w momencie
kasacji dóbr opactwa prepozytura Sicińska należała do najlepiej pro-
sperujących majątków klasztoru, a jej wartość oszacowano na ok.
6500 talarów. Od 24 XII 1810 r. administratorem majątku z ramienia
państwa pruskiego został von Massow. Świątynia pw. św. Marcina
stała się wówczas kościołem parafialnym pod patronatem władz
świeckich. W lutym 1812 r. Fryderyk Wilhelm III odsprzedał wieś Sici-
ny księżniczce orańskiej za cenę 110 000 talarów, jednakże bez patro-
natu kościelnego. W granice państwa polskiego Siciny powróciły wraz
z całym Śląskiem dopiero po II wojnie światowej.
Od czasów sekularyzacji pocysterski kościół w Sicinach jest
świątynią parafialną w parafii rzymskokatolickiej. Budynek pałacu
natomiast mieści obecnie siedzibę filii biblioteki gminnej, przedszkola
i pomieszczeń szkolnych. Tradycje cysterskie po dzień dzisiejszy są
jednak obecne w życiu parafii, a w szczególny sposób zostały one
przypomniane w czasie trwających od marca 2008 r. rocznych obcho-
dów 700. rocznicy przybycia cystersów do Sicin. Uroczystości te zwią-
zane były głównie z popularyzacją wiedzy o tym zakonie, m.in. po-
przez prezentację cysterskich herbów, strojów, a także kuchni zakon-
nej.
BIBLIOGRAFIA
Bollman
A., Die Säkularisation des Zisterzienserstifes Leubus, Breslau 1932.
Dolny Śląsk: monografia historyczna
, red. W. Wrzesiński, Wrocław 2006.
Gach
P.P.,
Kasata opactwa cysterskiego w Lubiążu i losy jego mienia po 1810 r
., [w:]
Cysterskim szlakiem przez województwo legnickie
. Materiały z konferencji,
Legnica 1995, s. 19-30.