

R
OZDZIAŁ
III. Życie religijne
297
Świadkowie Jehowy
Jest to nazwa wskazująca, że członkowie wspólnoty dają świadectwo
o Jehowie, Jego Boskości i Jego zamierzeniach. Bóg to tytuł, a Jehowa to
imię własne, które odnosi się wyłącznie do Boga Wszechmogącego,
Stworzyciela całego wszechświata. Biblijne uzasadnienie swej nazwy
Świadkowie Jehowy zaczerpnęli z 43 rozdziału Księgi Izajasza. Na cze-
le organizacji stoi ciało kierownicze złożone z 18 członków z siedzibą
w Brooklynie (Nowy Jork). Stamtąd kierowani są wysłannicy do pro-
wadzenia rozmów z przedstawicielami oddziałów. Oddział natomiast
to grupa krajów lub kraj. W każdym kraju stosowany jest podział na
okręgi, obwody i zbory. Góra i obszar w promieniu 10 km to zbór.
Na jego czele stoi grono starszych, tzn. dojrzałych duchowo mężczyzn.
Zbór jest ośrodkiem głoszenia „dobrej nowiny” na danym terenie.
I może liczyć od 40 do 200 świadków.
W 1950 r. działalność Świadków Jehowy została zdelegalizowa-
na. Braci i siostry spotkały represje, prześladowania, często więzienia.
I tak było do roku 1956, gdy nieco zelżał system przymusu. W 1968 r.
Świadkowie złożyli statut swej organizacji do ponownego zarejestro-
wania. Po 21 latach, w maju 1989 r. został on zatwierdzony, co umoż-
liwiło prawne funkcjonowanie. W Górze w r. 1950 mieszkała zaledwie
1 osoba (kobieta), ale z biegiem czasu pojawili się kolejni Świadkowie
Jehowy.
Do górowskiego zboru aktualnie należy ok. 100 osób, występuje
też liczna grupa sympatyzująca z ruchem, uczestnicząca w zgromadze-
niach i studiowaniu Biblii. Miejscem spotkań członków Zboru jest bu-
dynek naprzeciwko Poczty, gdyż, mimo iż w latach 90. zakupili grunt
pod budowę Domu Modlitwy przy ul. Słowackiego, inwestycja nie zo-
stała zrealizowana
.
BIBLIOGRAFIA
Bielawski
K,
Cmentarze żydowskie w Polsce. Góra
,
www.kirkuty.xip.pl(25.08.2011).
Dębowski
T.,
Zielonoświątkowcy na Dolnym Śląsku po II wojnie światowej
, „Dolny
Śląsk” 2000, nr 8, s. 99-104.