239 / 576
R
OZDZIAŁ
II.
Zabytki świadkami minionych czasów
237
liczby mnogiej), dopiero później przybrało formę Chocieborowice
(biernik), czyli wieś potomków Chociebora.
Baranowice
– ok. 1300, od nazwy osobowej Baran.
Chocieborowice
– 1301, od imienia Chociebor.
Chorągwice
– 1311, od strony formalnej, od podstawy Chorą-
gwica – sztandar, jest to nazwa przejrzysta, prawdopodobnie chodzi tu
o znaczenie przenośne.
Cieszkowice
– 1149/1150, od imienia Cieszek.
Drozdowice Małe
– ok. 1300, od nazwy osobowej Drozd.
Drozdowice Wielkie
– 1736, etymologia jak wyżej.
Głobice
– 1670, od nazwiska śląskiego Głoba; por. staropolskie
głoba – zgłoba, troska; głobić – ściskać, spajać, troszczyć się.
Kuklice
– 1791, od nazwy osobowej Kukla, por. też gwarowe
Kukla – podłużny chleb; staropolskie Kukla – kapica na głowę, też po-
dłużny bochenek chleba, może też Kuglice od nazwy osobowej Kugla.
Luboszyce
– 1670, Lorczyce lub Lurczyce od nazw osobowych
Lorek lub Lurka.
Osłowice
– ok. 1300, od nazwy osobowej Osieł.
Parłowice
– 1787, Parlewice od nazwy osobowej Parla, Parzla.
Piotrowice Małe
– ok. 1300, od imienia Piotr.
Rojęczyn
– 1310, właściwe Rojęcice od nazwy osobowej Rojęta.
Sławęcice
– 1304, od nazwy osobowej Sławęta.
Wierzowice
– 1304.
Zaborowice
– od nazwy Zabor, choć możliwa też nazwa topo-
graficzna oznaczająca mieszkańców – za borem.
Zawieścice
– 1308, prawdopodobnie Zawiszyce od nazwy oso-
bowej Zawisz, Zawisza.
Zdziesławice.
Nazwy służebne
są tworzone w czasach powstawania monar-
chii piastowskiej (najczęściej w XIII w.).
Czeladź Mała
– 1787, oznacza służbę dworską, używaną w do-
mu, jako straż w zamku lub towarzysząca swym panom w wyprawach
wojennych.