241 / 576
R
OZDZIAŁ
II.
Zabytki świadkami minionych czasów
239
Brzeżany
(Birkendorf) – 1670, die Birke – brzoza
Po wojnie polscy osadnicy z Kresów nie mogli przenieść nazw
ojczystych miejscowości z przyczyn politycznych. Jedyną taką nazwą
są Brzeżany, prawdopodobnie nawiązanie do nazwy miasta w okoli-
cach Lwowa. W czysto polskim brzmieniu winna być np. Brzezinka.
Kruszyniec
(Juppendorf) – 1670, wieś Juppego.
Lechitów
(Dreihäuser) – 1887, dreihäuser – trzy domy.
Lipowiec
(Linz) – 1787, wcześniej Linzvorwerk – nazwa dzier-
żawcza od nazwy Linz.
Lubów
(Lübchen) – 1670, niemiecka Lübichen kryje w sobie
polską nazwę Lubinek, która jest nazwą relacyjną do nazwy Lubin
(Lüben), nazwy miejscowości leżącej w pobliżu.
Masełkowice
(Waldvorwerk) – 1670, leśny folwark
Radosław
(Seiffersdorf) – 1301, wieś Siegfireda/Siefireda, na-
zwa dzierżawcza, typowa nazwa dla osad zakładanych przez Niemców
Sędziwojowice
(Mittel Friedrichswaldau) – 1791, sztuczna na-
zwa pseudopatronimiczna, niby od imienia Sędziwój.
Strumienna
(Gaisbach) – 1310, kozi strumień.
Strumyk
– 1375, pierwotnie Polski Borszyn, w latach 30. Ubie-
głego wieku w ramach zniemczania polskich nazw zmieniono Polnisch
Borstchen na Alt Bortschen, po II wojnie światowej nadano nazwę
Strumyk.
Szaszorowice
(Zapplau) – 1670, pierwotnie nazwa polska Cza-
plów od nazwy osobowej Czapla, por. niemieckie Zappel – czapla,
obecna polska nazwa nawiązuje do słowa szaszor – orzeł.
Unisławice
(Wilhelmsbruch) – 1787, moczar Wilhelma, powo-
jenna nazwa to sztuczna nazwa pseudpatronimiczna od imienia Uni-
sław.
Wągroda
(Wendstadt) – 1580, łużyckie miejsce, wieś.
W 1776 r. w bezpośrednim sąsiedztwie Góry powstały trzy osa-
dy: Nieder Friedrichswaldau (obecnie Włodków Dolny), Ober Fried-
richswaldau (Włodków Górny) i Mittel Friedrichswaldau (do niedaw-