235 / 576
R
OZDZIAŁ
II.
Zabytki świadkami minionych czasów
233
Czarnoborsko
– ok. 1300, najpierw Czarny bór, potem Czarno-
bór.
Czernina
– ok. 1300, od przymiotnika czarny, czarna gleba albo
czarny las, czyli gęsty las.
Glinka
– 1244, od wyrazu glinka – glina, grunt gliniasty.
Gola
– 1232, teren urodzajny, bezleśny, po prostu goły.
Góra
– 1321 (zapis z 1155 dotyczy obecnej Starej Góry) – okre-
ślenie wzniesienia.
Górka Wąsoska
– 1670, określenie wzniesienia
Grabowno
– ok. 1300, miejsce porośnięte grabem, od wyrazu
grab– gatunek drzewa.
Jastrzębia
– 1321, nazwa pochodzenia przymiotnikowego, osa-
da jastrzębia, od wyrazu jastrząb, czyli gatunek drapieżnego ptaka.
Jemielno
– 1218, od jemioła tj. obszar porośnięty jemiołami.
Kamień
– 1289, od wyrazu kamień.
Kłoda Mała, Kłoda Wielka
– 1670, od wyrazu kłoda – kloc
drzewa, pień ściętego drzewa, wypróchniały, miejsce, gdzie obrabiano
kłody.
Laskowa
– 1791, pierwotnie Laski (nazwa topograficzna) lub
Lasków (nazwa dzierżawcza).
Łęczyca
– 1787, od wyrazu łęk – podmokłe, łękowate obniżenie tere-
nu, por. łąka, łuk.
Łękanów
– 1290, większość zapisów przemawia za pierwotną
nazwą Łąka, od wyrazu łąka – nazwa określająca osadę położoną
wśród łąk.
Osetno
– 1273, od wyrazu oset – miejsce, gdzie rosły osty.
Ostrawa
– 1787, prawdopodobnie pierwotna Ostrowa – od wy-
razu ostrów, czyli wyspa, kępa.
Pobiel
– 1323, Pobiel(e) – biel (coś białego) od wyrażenia przy-
imkowego po biel, tj. obszar sięgający do białego miejsca.
Równa
– 1281, Równów – od wyrazu równy, czyli miejsce rów-
ne, niepofałdowane.
Rudna Mała, Rudna Wielka
– ok. 1300, pierwotnie Rudna, od
XVIII w. Rudna Mała i Rudna Wielka, od wyrazu rudna – rdzawa, czer-