267 / 576
R
OZDZIAŁ
III. Życie religijne
265
Przy zakładaniu nowych wsi planowano zwykle także parafię
i przy podziale gruntów zabezpieczano pewną liczbę łanów dla probo-
stwa. Ta reorganizacja gospodarczych i kościelnych stosunków, zapo-
czątkowana przez księcia Henryka I, kontynuowana była i później
przez książąt i biskupów oraz przez klasztory i właścicieli ziemskich.
Na Ziemi Górowskiej pierwszy kościół parafialny powstał pod opieką
grodu kasztelańskiego w Sądowlu (obecna gm. Wąsosz) w XII w. Na
podstawie tej parafii oraz parafii w Starej Górze można prześledzić
stosunki gospodarcze i kościelne, które wtedy obowiązywały. Parafia
w Starej Górze powstała w 1289 r., a kościół pod wezwaniem św. Ja-
kuba został uposażony w ziemię zwaną „grodische” o powierzchni 1½
dużego łanu. Właściciele Góry, Mikołaj i Stefan von Dohna w lipcu te-
goż samego roku zamienili owo „grodische” na takiej samej wielkości
grunt, ale położony bliżej probostwa. Dołożyli do tego jeszcze ½ łanu
wolnego od wszelkich ciężarów, które kupił kapłan Konrad. Od granicy
tej nowej ziemi kościelnej ciągnął się pas ziemi szeroki na dwa łany
w kierunku lasu pomiędzy Jastrzębią a Strumienną (zwany Wangelni-
cą), który również został nadany parafii. Obok parafii w Górze
w XIII w. funkcjonowały także parafie w Wąsoszu, Chróścinie, Sicinach
i Osetnie. Gdy książę Henryk III głogowski postanowił o założeniu mia-
sta na tym terenie, również pod uwagę wzięto budowę kościoła kato-
lickiego. Zbudowano go wewnątrz murów miejskich w północno-
wschodnim narożniku miasta. Kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryj-
skiej początkowo był kościołem filialnym w stosunku do kościoła św.
Jakuba ze Starej Góry (wieś już wtedy nosiła taką nazwę). Rangę ko-
ścioła parafialnego przejął za panowania Jana ścinawskiego w 1. poł.
XIV w., prawdopodobnie w roku 1322 lub 1332. Kościół ten spłonął
całkowicie (wraz z dzwonami i organami) w 1457 r., w pierwszym
z wielkich pożarów miasta. Kolejny został zbudowany w tym samym
miejscu, ale i on doznał uszczerbku w drugim z pożarów, tj. w 1478 r.
W 1458 r. książę cieszyński Włodko, ówczesny właściciel Góry,
w dniu Wszystkich Świętych, wydał akt fundacyjny dla klasztoru fran-
ciszkanów w Kajęcinie. Darował on mnichom obszar na przedmieściu