Skąd przyszliśmy, kim jesteśmy?

182

gląd pałacu miała też jego modernizacja z 1929 r. dokonana przez Al-

freda i Elżbietę von Gossler. Obiekt jest murowany, otynkowany, pod-

piwniczony. Posiada piętro i mieszkalne poddasze. Kryty jest dwu-,

trój- i czterospadowym dachem. Elewacja frontowa zwrócona jest na

południe. Składa się ona z dwóch części. Pierwsza z nich jest płaska,

ośmioosiowa, piętrowa z trójkondygnacyjnym ryzalitem, poprzedza go

wysunięty portyk z arkadami o uproszczonym łuku Tudora i tarasem

z pełną balustradą. Szczyt ryzalitu wieńczy krenelaż z podwieszonymi,

czterobocznymi sterczynami i fryzem arkadowym. Symetrię w tej czę-

ści elewacji zakłóca wykusz na piętrze, w narożniku zachodnim. Jest

on dwuosiowy, natomiast wschodni jest trójosiowy. Kondygnacja pię-

tra pochodzi z fazy barokowej, otwory okienne z okresu przebudowy

w 1870 r. Szczytowa, południowa ściana, zwieńczona schodkowym

szczytem, wzbogacona jest trójbocznym ryzalitem z ażurową balu-

stradą tarasu.

Północna elewacja, tylna, jest bardziej zrównoważona. Ściana

ryzalitu jest bardziej dekoracyjna niż z frontu. Trójdzielne zwieńczenie

szczytu ma zaś formę układu schodkowego pośrodku oraz krenelaże

po bokach. Z kolei elewacja wschodnia jest najbardziej urozmaicona.

Znajduje się tu jednoosiowa wieża z klatką schodową, znacznie prze-

wyższająca bryłę pałacu. Wnętrza pałacu zostały dość mocno prze-

kształcone podczas przebudowy w latach 70. XX w. Nie zatarło to ba-

rokowego charakteru dwutraktu z sienią i klatką schodową, także

zmodernizowana klatka schodowa znajduje się w swym pierwotnym

miejscu. Zmienił się jednak na pewno układ funkcjonalny. Różnica

pomiędzy wysokością parteru i piętra wskazuje, że parter przeznaczo-

ny był na cele mieszkalne i służbowe pana domu, a piętro było częścią

gościnną, zachował się tam bowiem reprezentacyjny salon z bogatym

wystrojem sztukatorskim i malarskim.

Pałac w Kłodzie przez wiele lat służył jako biura Kombinatu

Państwowych Gospodarstw Rolnych. Aktualnie jest nieużytkowany.