Skąd przyszliśmy, kim jesteśmy?

178

Glinka

Wieś Glinka od lat 40. XIII w. stanowiła własność kościelną. Od XIV –

do 1. poł. XVIII w. należała do rodu von Dyhrn. W latach 1728-1820

pozostawała własnością rodu von Stosch, zaś od 1820 do 1945 – do

rodu von Zobeltitz. W 2. poł. XVIII w. wzniesiony został tutaj późnoba-

rokowy pałac z dwiema oficynami, który został rozbudowany na po-

czątku XX w. Pałac frontem zwrócony jest w stronę drogi Góra–Leszno.

Za pałacem rozciąga się park, założony w okresie budowy rezydencji.

Przed elewacją frontową zachował się owalny, szczątkowy podjazd

poprzedzony okazałą późnobarokową bramą, oddzielającą część rezy-

dencjonalną z dziedzińcem honorowym od podwórza folwarcznego.

Zachowany relikt parku stanowi element barkowego założenia pała-

cowego i kwalifikuje się do ochrony i zachowania. Sam pałac jest moc-

no zniszczony i od dawna nikt w nim nie mieszka.

Jastrzębia

Kolejny z omawianych, istniejący w Jastrzębiej dwór, założony został

na rzucie niewielkiego prostokąta, węższym bokiem zwrócony ku dro-

dze. Jest to budynek murowany, ceglany, otynkowany z dekoracją wy-

konaną w tynku. Posiada jedno piętro, jest podpiwniczony, kryty czte-

rospadowym dachem ceramicznym z oknami powiekowymi. Elewacją

frontową zwrócony jest w stronę podwórza. Zabudowania wokół po-

dwórza, pochodzące z XIX w., nie zachowały się. Z pewnością było to

niewielkie założenie rezydencjonalne, skromny zespół dworski, jednak

przekształcenia z początków XX w. zatarły jego wcześniejszy charak-

ter.

Najwcześniejsza informacja o tym budynku pochodzi z 1736 r.,

nie jest znany jednak dzierżawca i inicjator budowy dworku. W póź-

niejszych dokumentach, jako właściciela Jastrzębiej wymienia się Ern-

sta von Stoscha, jego córki, Augusta i Paulina zawierały nawet związki

małżeńskie w Jastrzębiej. Do 1831 r. we wsi mieszkała właśnie Augu-

sta z mężem, Wilhelmem von Trescowem. W latach 1831-1839 wieś

została sprzedana w zamian za rentę. Najprawdopodobniej zmienił się