177 / 576
R
OZDZIAŁ
II.
Zabytki świadkami minionych czasów
175
Obiekt w Czerninie Dolnej powstał w 1895 r. Świadczy o tym da-
ta umieszczona nad głównym wejściem, pod herbem rodziny
Tschammerów. Wieś należała do tej rodziny od roku 1682 do XX w.
Wcześniej, gdy Czernina Dolna w wyniku podziału dóbr rodzinnych
przeszła w ręce Baltazara Młodszego von Stoscha, istniał inny dwór,
wybudowany właśnie przez von Stoscha. Znany jest jednak wyłącznie
z XVIII-wiecznej ryciny. W ręce Tschammerów wieś przeszła w mo-
mencie małżeństwa Fryderyka Oswalda von Tschammera z Anną He-
leną z rodu von Stosch. Dwór w Czerninie Dolnej przestał być siedzibą
rodową Tschammerów po bezpotomnej śmierci Fryderyka Rudolfa.
Majątek został przejęty przez jego siostrę, Jadwigę Charlottę von Le-
stwitz, natomiast w 1754 r. właścicielką została jej córka, zamężna
z bratankiem Fryderyka (a swym kuzynem) – Jerzym Ernstem Augu-
stem von Tschammerem. W okresie wojny siedmioletniej mieszkali
w Czerninie Dolnej, później przenieśli się do Gaworzyc. Nie doczekali
się potomstwa, dlatego Jerzy w 1785 r. utworzył w Czerninie Dolnej
i Gaworzycach majorat, spadkobiercą uczynił zaś bratanka, Henryka
Ernsta Karola Wilhelma, syna Oswalda Wilhelma I. Gaworzyce stały się
siedzibą rodową, a Czernina Dolna, siedzibą wdowią. Ostatnim właści-
cielem majoratu był August Emil Artur Zygfryd. W 1895 r. przejął wy-
budowany dla niego przez ojca Artura Tschammera pałac w Czerninie
Dolnej (informuje o tym data na fasadzie) i mieszkał w nim do roku
1938. Nie jest natomiast znany powód ani data rozbiórki dawnego
dworu. Przypuszczalnie dotrwał on do lat 90. XIX stulecia.
Pałac w Czerninie Dolnej
gm. Góra
(fot. Elżbieta Maćkowska)