

R
OZDZIAŁ
II.
Zabytki świadkami minionych czasów
185
wstał wówczas portyk przed wejściem głównym, podwyższono wieżę,
przymurowano wybrane otwory, uzupełniono tynki, przekształcono też
wnętrza. Także z tego powodu, poprzez nawarstwianie się przekształ-
ceń we wnętrzach, trudno zrekonstruować ich pierwotny wygląd.
Pierwotne założenie – renesansowy zamek na rzucie prostokąt-
nym, powstało jednak około 1540 r., a fundatorem był Oswald I
Tschammer. Ówczesny dwór Oswalda I miał najprawdopodobniej
charakter siedziby obronnej, otoczony był fosą, częściowo oszkarpo-
wany, od strony fosy (czyli od wschodu) znajdowały się niewielkie
okienka, natomiast od strony zachodniej w części mieszkalnej, okna
były większe. Prace przy rozbudowie budowli kontynuował syn
Oswalda, Wolfram. Wówczas dwór był już dwuskrzydłowy. Kolejnej
modernizacji dokonał Jan Wolfram Loss, dobudował on skrzydło
wschodnie i przesklepił przyziemie skrzydła środkowego. Główna sień
dworu otrzymała dekoracyjne sklepienie. Także w tym czasie dodano
manierystyczny portal od strony dziedzińca. Miał on upamiętniać mał-
żeństwo Barbary Kreckwitz i Wolframa Loss.
Pałac z Osetna w gm. Góra
(fot. Marzena Kostyk)
Portal zamyka półkolista arkada wypełniona główkami anioł-
ków. Portal jest autorstwa głogowskiego rzeźbiarza Jana Pola, znajduje
się na nim jedyna zachowana sygnatura artysty. Ówczesna rozbudowa
i modernizacja dworu determinowała konieczność zmiany elewacji.