Table of Contents Table of Contents
Previous Page  28 / 576 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 28 / 576 Next Page
Page Background

Skąd przyszliśmy, kim jesteśmy?

26

Wiek XIX

Pierwsze lata nowego stulecia były dla Góry i Wąsosza okresem spoko-

ju i rozbudowy. Ale okres ten nie trwał długo. Kolejna wojna, tym ra-

zem cesarza Napoleona z Prusami to ponowne przemarsze wojsk –

wtedy napoleońskich, nowe podatki, kontrybucje. Przez Górę wiodła

droga etapowa z Głogowa do Poznania. Wszystkie ciągnące tędy od-

działy były żywione w mieście, na co uskarżali się w 1812 r. mieszkań-

cy przed Radą Miejską. W 1813 r. ogromnym obciążeniem dla miesz-

czan była dostawa odzieży, obuwia i garnków dla żołnierzy. Straty

wojenne Góry z okresu 1806-1814 wynosiły około 18 tys. talarów, nie

wliczając w to strat wynikłych z kwaterunków. Podobnymi ciężarami

wojennymi został obarczony i Wąsosz. Musiał dostarczyć 815 talarów

gotówką, 14 000 par butów wojskowych oraz żywność dla żołnierzy

i furaż dla koni.

Zakończenie wojny wprowadziło w powiecie górowskim tak

długo oczekiwany spokój. Zniesiono poddaństwo chłopów, mogli ku-

pować użytkowaną wcześniej przez siebie ziemię. Państwo pruskie

zostało podzielone na prowincje. Prowincja śląska składała się z 4,

a potem z 3 rejencji wrocławskiej, legnickiej i opolskiej) oraz, od roku

1816, z 43 powiatów. Góra (po 7 latach przynależności do okręgu le-

gnickiego) została włączona w okręg administracyjny Wrocławia. Mia-

sto Wąsosz i 48 miejscowości zostało włączonych w granice powiatu

górowskiego. Z kolei część wsi należących dotychczas do powiatu gó-

rowskiego znalazło się w granicach powiatu wołowskiego lub ścinaw-

skiego.

W 1. poł. XIX w. Góra znacznie zmieniła swój wygląd. W 1818 r.

wprowadzono oświetlenie uliczne, rozbudowano szkołę tak, aby mo-

gły uczyć się w niej dziewczęta. Od 1817 r. do końca XIX w. w mieście

był obchodzony festyn – święto młodzieży szkolnej, który był prak-

tycznie świętem całej Góry. Kasę miejską zasiliła sprzedaż wsi miej-

skich oraz rozwój przemysłu młynarskiego. Góra w tym okresie słynę-

ła z produkcji mąki wysokiej jakości, która była dostarczana nawet do

Berlina. W 1823 r. burmistrz górowski reprezentował miasto w Pro-