

R
OZDZIAŁ
I. Skąd przyszliśmy…?
23
neutralności, do powstrzymywania się od opowiedzenia się po jednej,
czy drugiej stronie. W listopadzie 1741 r. wszystkie miasta i stany ślą-
skie złożyły we Wrocławiu hołd nowemu królowi Fryderykowi Wiel-
kiemu pruskiemu.
Dla Góry początek panowania pruskiego to okres, gdy miasto
znacząco zaczyna odczuwać poprawę sytuacji ekonomicznej. Z zadłu-
żenia w wysokości około 40 tys. talarów zostało do uregulowania jesz-
cze tylko 13,5 tys. talarów. Z zewnątrz prezentowało się okazale. Oto-
czone było murem grubym na 2 łokcie, i wysokim na 10-12 łokci. Sys-
tem obronny wzmacniały wieże strażnicze i dwie wieże przy bramach
– Polskiej i Głogowskiej. Wokół murów biegła podwójna fosa. Na ryn-
ku stał dwupiętrowy ratusz, obok niego waga miejska. W ratuszu znaj-
dował się sąd, zbrojownia, kasa, magazyn chmielu. Wokół rynku
umiejscowione były kramy piekarskie, rzeźnicze i inne, budynek stra-
ży, więzienie za mniejsze przestępstwa, browary. Był tutaj również
pręgierz. Miasto w wodę było zaopatrywane drewnianymi rurami
z wyżyny koło Jastrzębiej. Wodę tę gromadzono w pojemnikach na
rynku. Od 1741 r. w mieście utworzono garnizon, w którym stacjono-
wał szwadron huzarów. W roku 1759 w Górze mieszkało 1209 osób, a
na przedmieściach 2152. Zgodnie obok siebie żyli protestanci i katolicy.
Wąsosz natomiast, mimo trudności natury ekonomicznej, spo-
wodowanej (jak w Górze) przemarszami i stacjonowaniem wojsk oraz
klęskami, pod panowaniem pruskim również zaczął stopniowo się
odbudowywać. Na początku XVIII w. w mieście była farbiarnia, po-
strzygalnia sukna, funkcjonowało 14 cechów, w tym rybaków, mydla-
rzy, świecarzy, kuśnierzy, sukienników. Nie było cechu młynarzy, gdyż
młyny były własnością miasta. Miasto z racji położenia (w widłach
rzeki Orli i Baryczy, nie było otoczone murem), a obronności strzegł
zamek, bramy przy mostach rzecznych i członkowie bractwa kurko-
wego. W połowie XVIII w. miasto zamieszkiwało ok. 600-650 osób.
W latach 1741-1781, przeprowadzono na mocy edyktu królewskiego
odwodnienie i osuszenie okolicznych terenów przez wykopanie kana-
łów i wykarczowanie lasów. Powstały nowe wsie: Kąkolno, Bartków,