Skąd przyszliśmy, kim jesteśmy?

104

Ołtarz główny poświęcony był Najświętszej Marii Pannie, w na-

wie znajdowały się dwie empory, a także ambona, istniał także muro-

wany ołtarz w zakrystii, a na przykościelnym cmentarzu znajdowała

się kostnica. W 2. poł. XVI w. istniał ołtarz z wyobrażeniami Biczowa-

nia Chrystusa, Ukrzyżowania, Złożenia do Grobu. Natomiast w 1705 r.

von Dyhr ufundował ołtarz główny poświęcony Wszystkim Świętym.

W latach 1714-1716 odbywały się w świątyni prace remontowe, na-

tomiast w roku 1722 we wnętrzu znajdowała się już tylko empora

muzyczna i ołtarz główny poświęcony św. Marcinowi. Ołtarz Wszyst-

kich Świętych znajdował się wówczas w nawie po lewej stronie. Pra-

wy, boczny ołtarz poświęcony był Najświętszej Marii Pannie i św. Ber-

nardowi. Na wieży biły w tamtym czasie dwa dzwony z 1595 r.

Nie wiemy, kiedy świątynia została zwrócona katolikom, wia-

domo natomiast, że Glinka należała do rodziny von Dyhr do 1727 r.

Wówczas to poprzez ślub Marii Charloty von Dyhr z Hansem Georgiem

von Stosch przeszła w ręce Stoschów. Śladem tego w kościele jest ta-

blica informująca o odnowieniu rodzinnego grobowca Stoschów, który

znajdował się przy wschodniej ścianie prezbiterium. Tablica nosi datę

1790. Około roku 1814 przeprowadzane były kolejne prace remonto-

we, w tym naprawa wieży. Prace remontowe przeprowadzano także

po II wojnie światowej, w 1954 r., a później w latach 1971 i 1979. Ak-

tualnie, na przykościelnym terenie znajduje się kilkanaście grobów

dawnych i powojennych mieszkańców wsi oraz średniowieczny, ka-

mienny krzyż pokutny.

Góra – kościół pw. św. Katarzyny

Najwcześniejsze informacje na temat górowskiego kościoła pw. św.

Katarzyny pojawiają się w dokumencie Jana ścinawskiego z 1322

(ewentualnie z 1332 r. – datacja dokumentu nie jest do końca wyja-

śniona) i dotyczą potwierdzenia inkorporacji kościoła w Starej Górze

do parafii w Górze. Z tego wynika, że świątynia musiała w mieście już

od dawna funkcjonować. W roku 1332 potwierdzona została też

w źródłach dotacja Baltazara von Dohna na rzecz tegoż kościoła.