

R
OZDZIAŁ
II.
Zabytki świadkami minionych czasów
103
Glinka
Odnośnie parafii w Glince najstarsza zachowana informacja pochodzi
z 1376 r. Wówczas to wieś znalazła się w wykazie parafii należących
do archiprezbiteratu górowskiego. Dzisiejszy, murowany kościół pw.
św. Marcina powstał najprawdopodobniej około 1500 r. w miejscu
wcześniejszego, pochodzącego z XIV w. kościoła pw. św. Walentego.
Kościół powstał jako świątynia katolicka. Wezwanie świętego Marcina
zdaje się nie funkcjonowało od początku powstania nowej świątyni,
gdyż dokumenty, jeszcze z 1705 r., podają jako patronów Wszystkich
Świętych. Od połowy XVI w., jak większość kościołów na Ziemi Górow-
skiej, zaczął służyć protestantom. Wieś należała wtedy do rodu von
Dyhr, a ci byli gorącymi zwolennikami Lutra. W XVII w. budowla opi-
sywana była jako murowana, z dachem gontowym nad nawą i da-
chówkowym nad prezbiterium. Od strony zachodniej umiejscowiona
była wieża z zegarem i stożkowatym, drewnianym dachem. Od strony
południowej znajdowała się szachulcowa kruchta, od północy muro-
wana zakrystia. Do wnętrza prowadziły trzy wejścia – od strony wieży,
kruchty południowej i we wschodniej ścianie prezbiterium (to wejście
przeznaczone było dla kolatorów).
Kościół pw. św. Marcina w Glince
(fot. Elżbieta Maćkowska)