Skąd przyszliśmy, kim jesteśmy?

OZDZIAŁ

II.

Zabytki świadkami minionych czasów

świątynia najprawdopodobniej uległa zniszczeniu podczas powodzi

z 1455 r. Wiadomo także, że w 1530 r. świątynia została przejęta przez

protestantów, a w latach 1533-1619 kościół należał do parafii Jemiel-

no. W okresie od 1653 do 1707 r. ponownie przeszedł on w ręce kato-

lików, by po 1707 r. znów wejść w posiadanie protestantów. W 1750 r.

obiekt został przebudowany, otrzymał barokowy wystrój, a w 1806 r.

dobudowano murowaną wieżę z dzwonami. Wewnątrz znajduje się

epitafium z piaskowca H. Oswalda Tschammera (właściciela wsi, zmar-

łego w 1597 r.) i jego żony. Na południowej elewacji zewnętrznej dwie

tablice epitafijne.

GMINA NIECHLÓW

Siciny

Jednym z piękniejszych zabytków Ziemi Górowskiej, a znajdującym się

w gminie Niechlów, jest kościół pw. św. Marcina w Sicinach. Pierwsza

informacja odnośnie tej świątyni pochodzi z 1289 r., oznacza to, że

kościół w Sicinach istniał już przed lokacją Góry (która miała miejsce

w 1289 r.). O kościele tym i cystersach z Lubiąża oraz ich obecności na

Ziemi Górowskiej traktuje podrozdział 3.4. „Ślady obecności cystersów

lubiąskich w Sicinach”.

Wągroda

Położenie kamienia węgielnego pod

kościół ewangelicki w Wągrodzie

nastąpiło w 1904 r. na gruncie o pow.

0,75 ha, zakupionym od właściciela

tej wsi – dr. Schuncka. Koszt budowy

świątyni wyniósł 36 tys. marek.

Skrupulatny kronikarz zapisał, że

dwa dzwony odlano w ludwisarni

Schellinga, a organy były dziełem

braci Walter z Góry; organy i witraż

Kościół pw. Wniebowstąpienia NMP w Wągrodzie

(fot. z arch. Elżbiety Maćkowskiej)