Skąd przyszliśmy, kim jesteśmy?

122

stią, druga to budowa wieży. Skromny detal architektoniczny, czy

gwiaździste sklepienie z żebrami diagonalnymi sugeruje, że obecna

świątynia powstała w XVI w. Kościół jest zatem budowlą późnogotyc-

ką, która prezentuje popularny na terenie dawnego powiatu górow-

skiego typ świątyni wiejskiej o prostym, trójdzielnym układzie i pro-

stej bryle.

Istnieje bardzo mało informacji na temat gotyckiego wyposaże-

nia wnętrza świątyni. Z tego okresu zachowały się jedynie drzwi pro-

wadzące do zakrystii. Zapewne wystrój uległ przekształceniu w mo-

mencie objęcia kościoła przez gminę ewangelicką. Przed barokizacją

kościół posiadał trzy ołtarze, następnie ich liczba zwiększyła się do

pięciu. Empora muzyczna pochodzi z około 1613 r., podobnie drew-

niane obramowanie przesłaniające gotycki portal zakrystii. Barokowe

są także polichromie stropu nawy i kaplic. Malowidła widoczne na

stropie wyobrażają walkę chrześcijaństwa z pogaństwem. Dzieli się

ono na trzy części. Pierwsza z nich, ta przy prezbiterium, przedstawia

Trójcę Świętą w otoczeniu czterech Ojców Kościoła. Papież Grzegorz

Wielki ma lewą rękę opartą na księdze, a w prawej trzyma pióro. To-

warzyszący mu aniołowie trzymają klucz i krzyż. Św. Ambroży siedzi z

otwartą księgą, a jego atrybuty to pastorał i niesiony przez anioły ul.

Nie zachowała się natomiast postać św. Augustyna, u którego widać

jedynie fragment szat. Także postać św. Hieronima uległa zniszczeniu.

Ze sfery niebieskiej natomiast spływa na białym koniu św. Jakub Apo-

stoł. Jest to specyficzne ukazanie tego świętego, tzw. Matamoros

(pogromca Maurów). Święty ukazał się chrześcijańskim rycerzom

podczas walk z Maurami pod Clavijo w 844 r. Jest to jeden z

nielicznych na terenie Dolnego Śląska przykładów wykorzystania hisz-

pańsko-włoskiego motywu ikonograficznego. W części trzeciej

widzimy zaś wyobrażenie orkiestry anielskiej.