

Skąd przyszliśmy, kim jesteśmy?
122
stią, druga to budowa wieży. Skromny detal architektoniczny, czy
gwiaździste sklepienie z żebrami diagonalnymi sugeruje, że obecna
świątynia powstała w XVI w. Kościół jest zatem budowlą późnogotyc-
ką, która prezentuje popularny na terenie dawnego powiatu górow-
skiego typ świątyni wiejskiej o prostym, trójdzielnym układzie i pro-
stej bryle.
Istnieje bardzo mało informacji na temat gotyckiego wyposaże-
nia wnętrza świątyni. Z tego okresu zachowały się jedynie drzwi pro-
wadzące do zakrystii. Zapewne wystrój uległ przekształceniu w mo-
mencie objęcia kościoła przez gminę ewangelicką. Przed barokizacją
kościół posiadał trzy ołtarze, następnie ich liczba zwiększyła się do
pięciu. Empora muzyczna pochodzi z około 1613 r., podobnie drew-
niane obramowanie przesłaniające gotycki portal zakrystii. Barokowe
są także polichromie stropu nawy i kaplic. Malowidła widoczne na
stropie wyobrażają walkę chrześcijaństwa z pogaństwem. Dzieli się
ono na trzy części. Pierwsza z nich, ta przy prezbiterium, przedstawia
Trójcę Świętą w otoczeniu czterech Ojców Kościoła. Papież Grzegorz
Wielki ma lewą rękę opartą na księdze, a w prawej trzyma pióro. To-
warzyszący mu aniołowie trzymają klucz i krzyż. Św. Ambroży siedzi z
otwartą księgą, a jego atrybuty to pastorał i niesiony przez anioły ul.
Nie zachowała się natomiast postać św. Augustyna, u którego widać
jedynie fragment szat. Także postać św. Hieronima uległa zniszczeniu.
Ze sfery niebieskiej natomiast spływa na białym koniu św. Jakub Apo-
stoł. Jest to specyficzne ukazanie tego świętego, tzw. Matamoros
(pogromca Maurów). Święty ukazał się chrześcijańskim rycerzom
podczas walk z Maurami pod Clavijo w 844 r. Jest to jeden z
nielicznych na terenie Dolnego Śląska przykładów wykorzystania hisz-
pańsko-włoskiego motywu ikonograficznego. W części trzeciej
widzimy zaś wyobrażenie orkiestry anielskiej.