

R
OZDZIAŁ
II.
Zabytki świadkami minionych czasów
113
Jest on budowlą orientowaną, salową, w części prezbiterialnej, od pół-
nocy, przylega do niego zakrystia. Do południowej elewacji kościoła
przylega zaś niewielka kruchta. Kościół kryty jest dwuspadowym da-
chem pokrytym blachą. W zachodniej części korpusu znajduje się wie-
loboczna wieża, zwieńczona barokowym blaszanym hełmem z prze-
świtami. Elewacja frontowa zwieńczona jest trójkątnym szczytem,
główne wejście zaś i niezbyt wysokie okna zamykają łuki półkoliste.
Elewacja południowa jest tynkowana, czteroosiowa, natomiast przy
południowym wejściu dobudowano niższą kruchtę, która znacznie
później otrzymała pseudobarokowy, trójkątny naczółek. Cała elewacja
nie posiada dekoracji. Elewacja północna jest nieotynkowana, a w od-
ległości 78 cm od niej dobudowano
Święte Schody
.
Wnętrze świątyni ma formę wydłużonego prostokąta, przykryte
jest drewnianą kolebką, podwieszoną do stropu krokwiowo-
belkowego. W zachodniej części wnętrza znajdują się cztery słupy
dźwigające drewnianą konstrukcję wieży, dwa z nich podtrzymują
także emporę. Całe wnętrze oświetlone jest przez 6 otworów okien-
nych w poziomie przyziemia i 2 w poziomie empory zachodniej. Anali-
za architektury świątyni pozwala określić poszczególne fazy budowy.
Faza I oznacza czas powstania – wiek XV. Faza II wiązała się z adapta-
cją wnętrza na potrzeby gminy ewangelickiej. Była to 2.poł. XVI w.
i 1. poł. XVII w. Faza III (lata 1690-1694) odnosi się do powstania
drewnianego sklepienia z barokową polichromią i kruchty południo-
wej. Faza IV to okres budowy świętych schodów (lata 1695-1705).
Faza V wiąże się z budową wieży (1722 r.) i z odnową wnętrza świąty-
ni. Faza VI to prace przy polichromii
Świętych Schodów
oraz ufundo-
wanie witraża w kaplicy. Faza VII wiąże się z renowacją po 1926 r.
(osuszenie i wzmocnienie ścian, remont więźby dachowej, położenie
nowych tynków). Na podstawie tych faz można określić, że kościół jest
budowlą późnogotycką, która powstała w miejscu wcześniejszego
kościoła. Prezentuje on typ wiejskiej architektury sakralnej z przeło-
mu wieków XV i XVI.