

R
OZDZIAŁ
I. Skąd przyszliśmy…?
11
nych i w okresie międzywojennym, i po II wojnie światowej, a nawet
w czasie zwykłych prac polowych odnajdywano szereg zabytków
świadczących, że na tych terenach już przed tysiącami lat zamieszki-
wała ludność.
Starożytność i wczesne średniowiecze
Najstarsze ślady pobytu człowieka na terenie Ziemi Górowskiej po-
chodzą z epoki kamiennej (okres mezolitu i neolitu). W czternastu
miejscowościach odkryto ślady świadczące o życiu ludzi z tego okresu.
Były to: Bartków, Czeladź Wielka, Daszów, Gola Wąsoska, Osetno,
Ostrawa, Pobiel, Ryczeń, Stara Góra, Siciny, Sułów Mały, Szaszorowice,
Unisławice, Wierzowice Małe, Zubrza. Odnaleziono ślady osad, frag-
menty naczyń, skrobacze, materiały do wyrobu narzędzi. Kolejne zna-
leziska reprezentują epokę brązu: cmentarzyska, ozdoby z brązu
i bursztynu, naczynia, broń. Na ślady osad z tego okresu natrafiono
w miejscowościach: Gola Górowska, Kruszyniec, Sławęcice, Czeladź
Wielka, Giżyn, Stara Góra, Świerczów, Wąsosz, Wierzowice Małe, Zu-
brza. Dużo znalezisk pochodzi z epoki żelaza: osady, cmentarzyska,
broń, naczynia. Natrafiono na nie w Jastrzębiej, Osetnie, Ryczeniu, Są-
dowlu, Sułowie Małym, Bartodziejach, Czeladzi. Kolejne reprezentują
okres wpływów rzymskich: zapinki, naczynia, cmentarzyska, monety:
Wąsosz, Czernina, Zubrza, Kruszyniec, Rudna Wielka, Ługi, Strupina,
Lechitów, Miechów, Psary, Tarpno. Na uwagę zasługuje kilkakrotne
pojawianie się nazw tych samych miejscowości, co świadczyć może
o ciągłości zasiedlenia tego rejonu.
W okresie wczesnego średniowiecza górowski mikroregion pod
względem penetracji osadniczej dzielił się już na dwie wyraźne strefy
związane z ukształtowaniem terenu. W dolinie rzeki Barycz i Rowu
Śląskiego odnaleziono ślady najgęstszego zaludnienia. Druga strefa to
teren wysoczyzny mało zaludniony. Z badań prowadzonych na tym
terenie wynika, że linia rzeki Obry w jej środkowym biegu, a przede
wszystkim bagna obersko-mosińskie stanowiły pierwotną granicę
plemienną Wielkopolski (Ziemi Polan), a obszar pomiędzy Obrą i Ba-