Skąd przyszliśmy, kim jesteśmy?

526

Od listopada 1999 r. do lutego 2000 r. funkcję „redaktora wyda-

nia” pełnił Błażej Baraniak-Leszczyński. Od marca 2000 r. pojawił się

„redaktor techniczny” Monika Tomczak. To stanowisko piastowała do

lipca 2000 r. W stopce redakcyjnej tego pisma odnotowano takie oso-

by oprócz wcześniej wymienionych jak K. Chodkowski, E. Kiełbus,

K. Ratnicyn (na przełomie 1999 i 2000 r.), P. Schumacher, B. Kopeć.

Znaczna część tekstów była anonimowa lub podpisana pseudonimami.

„Gazeta Górowska” aktywnie uczestniczyła w wyborach odby-

wających się w latach 1995, 1997 i 1998, oraz w mniejszym stopniu

w 2000 i 2001 r. po stronie Lecha Wałęsy i centroprawicy. Zwycięstwo

RS AWS w 1997 r. a następnie w 1998 r. w wyborach do samorządu

powiatowego przełożyło się na realne wsparcie finansowe tego pisma

w postaci płatnych ogłoszeń SP ZOZ i stałej rubryki redagowanej

i opłacanej przez starostwo. Niestety redakcja tej sprzyjającej ko-

niunktury nie wykorzystała. Ponieważ „Gazeta Górowska” była pi-

smem, które wydawca i redaktorzy traktowali instrumentalnie – słu-

żyła realizacji jakichś celów politycznych, dlatego poszukiwali sensacji

na lokalnej scenie politycznej. Samo w sobie nie było to naganne, ale

nie umieli zadbać o informacje. Niejednokrotnie zdarzało się, że numer

w dużym stopniu wypełniano materiałami nie dotyczącymi Góry i po-

wiatu górowskiego, np. horoskopami, obszernymi omówieniami filmów,

artykułami motoryzacyjnymi, poradami. Dominowały lokalne emocje

polityczne, które wyrażało dwóch dziennikarzy i zarazem lokalnych

polityków – Tadeusz Tutkalik (w latach 1998-2002 radny gminny)

i Krzysztof Danielewicz (w latach 1999-2002 radny powiatowy).

Ostatni numer „Gazety Górowskiej” ukazał się z datą 1 paździer-

nika 2001 r. Miał inny charakter niż wcześniejsze numery. Nie zawie-

rał żadnych komentarzy politycznych, tylko wyłącznie artykuły infor-

macyjne. Autorem jednego z nich był RFM, czyli Robert Mazulewicz.

„Nowa Gazeta Górowska”

Spółka „SAT” upadła, a kontynuowania wydawania gazety podjął się

Stanisław Hoffmann. Utworzył spółkę „Studio Negatyw”, która stała się