Skąd przyszliśmy, kim jesteśmy?

OZDZIAŁ

VIII. Piśmiennictwo i jego twórcy

491

książkową. Deklarował swój obiektywizm. Wykorzystał dokumenty

zgromadzone w archiwum miejskim w Górze i państwowym we Wro-

cławiu oraz książki zgromadzone w bibliotece miejskiej we Wrocła-

wiu. Początkowo publikacja miała obejmować okres do końca wojny

30-letniej lub do końca XVIII w., ostatecznie objęła jeszcze wiek XIX.

Ten ostatni okres nie został opracowany tak starannie jak wcześniej-

sze. Ziołecki miał dostęp do oryginalnych dokumentów, obecnie zagi-

nionych, z których część włączył do swojej pracy, toteż ma ona walor

źródła historycznego. Mankamentem jego książki było to, że w polu

jego zainteresowania nie znalazły się problemy społeczne, gospodar-

cze, kulturalne. Przynajmniej częściowo te niedostatki uzupełniają

dwie publikacje w języku niemieckim – Hansa Klappera i Josepha Jun-

gnitza. H. Klapper przedstawił dzieje górowskiego rzemiosła w pracy

Cechy miasta Góry w latach 1300-1900

wydanej w 1936 r. we Wrocła-

wiu (opublikowana na łamach „Kwartalnika Górowskiego” w nume-

rach 6-9 i 11-13 w przekładzie Antoniego Czerwińskiego), a J. Jungnitz

ogłosił artykuł

Parafia górowska w średniowieczu

w 1902 r. w „Zeit-

schrift des Vereins für Geschichte und Alterthum Schlesiens” (opubli-

kowany na łamach „Kwartalnika Górowskiego” w numerach 14 i 16

również w przekładzie Antoniego Czerwińskiego).

Warto tu wspomnieć osobę Josepha Jungnitza – wybitnego hi-

storyka śląskiego Kościoła. Urodził się on w 1844 r. w Ujeździe Dol-

nym koło Środy Śląskiej. Uczył się we Wrocławiu: najpierw w Gimna-

zjum św. Macieja, potem na Wydziale Teologii Uniwersytetu Wrocław-

skiego. W 1867 r. przyjął święcenia kapłańskie i przez 17 lat pełnił

obowiązki wikariusza w Górze. Resztę życia spędził we Wrocławiu,

pełniąc odpowiedzialne funkcje jako kustosz Biblioteki Kapitulnej

i dyrektor Archiwum i Muzeum Diecezjalnego oddając się pracy na-

ukowej. Zmarł w 1918 r.

Polskiej monografii historycznej powiatu na razie się nie docze-

kaliśmy. Mogła powstać na początku XXI w., bo z taką propozycją wy-

stąpiło Dolnośląskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne, ale ówczesne

władze powiatowe z braku pieniędzy z niej nie skorzystały.