

Skąd przyszliśmy, kim jesteśmy?
370
szkoły, idą na studia, do pracy, do wojska. W początkowym okresie
muzyków było tylko 16, w 1975 r. 24, na przełomie lat 70/80 około
50, w 1997 – 42 członków i 36 uczniów. W najlepszym okresie było
5 werblistek i 5 werblistów, 10 grało na kornecie, 6 na klarnecie, 6 na
waltorni, 3 na puzonach, 5 na saksofonach, po dwóch na tubach i trąb-
kach oraz 3 na perkusji. Przez wszystkie lata funkcjonowania orkiestra
koncertowała, występowała na różnego rodzaju akademiach, a tych
w tamtych czasach było bez liku i uświetniała pochody pierwszoma-
jowe, święta zakładów pracy i dożynki.
16 czerwca 1996 r. w roku jubileuszu 50-lecia istnienia, orkiestra
dała uroczysty koncert. W części oficjalnej było przypomnienie historii
zespołu i wyróżnienia jej odznaką „Za Zasługi dla Województwa Lesz-
czyńskiego”. Odznaczeni zostali: Jan Minta i Eugeniusz Świątek. Odznaki
za wieloletnią pracę otrzymali: Jan Minta, Feliks Szkudlarek, Witold
Licygiewicz, Aleksander Minta, Eugeniusz Świątek, Piotr Ignaszewski,
Marek Łopuszyński i Grzegorz Madera. Wyróżniono również kilkunastu
młodszych członków orkiestry. Tak orkiestra, jak i Jan Minta otrzymali
od prezesa Zarządu Głównego Zrzeszenia Chórów i Orkiestr Amator-
skich listy gratulacyjne. Cały czas orkiestra funkcjonowała „jako wspól-
ne dziecko” Cukrowni Góra Śląska i Domu Kultury, a w późniejszym
okresie koszty działalności pokrywał również Urząd Miasta i Gminy. Jan
Minta jako kapelmistrz prowadził orkiestrę do 27 stycznia 2000 r., kiedy
to w świetlicy cukrowni nastąpiło pożegnanie Pana Jana przez władze
miasta i Cukrowni W czasach transformacji nastały złe czasy dla kultury.
Miłośnicy muzyki „dętej” zakładają Stowarzyszenie Kulturalne na jej
rzecz. Zmieniają się kapelmistrzowie, narastają problemy finansowe,
Cukrownia już nie może pomagać, a Dom Kultury zapewnia tylko miej-
sce prób i kapelmistrza. Ostateczny koniec tego zasłużonego i lubianego
zespołu muzycznego przypadł na początek XXI w.
Big-Band
Tradycja orkiestr dętych, prowadzonych w Domu Kultury w Górze,
sięga właściwie początków jego istnienia. Wcześniej, w latach 2005-