

R
OZDZIAŁ
IV. Kultura
363
inspiracje z zasobów tradycyjnej kultury ludowej, śpiewając piosenki
biesiadne, okolicznościowe, podkreślają różnorodność tego obszaru,
kultywują rodzinne tradycje napływowej ludności. Można je było usły-
szeć i zobaczyć podczas imprez okolicznościowych, plenerów arty-
stycznych, dożynek, festiwali lokalnych, jak i regionalnych. Niektóre
z zespołów mogą poszczycić się niemałymi osiągnięciami w postaci
licznych wyróżnień i nagród na szczeblu lokalnym, a także ogólnopol-
skim.
Jednym z pierwszych znanych nam zespołów był chór „Harfa”,
który zarejestrowano jako Towarzystwo Śpiewacze „Harfa”; zostało
założone już w sierpniu 1947 r. przez Stanisława Hermanowicza, Hen-
ryka Szymańskiego, Henryka Płuca. Celem towarzystwa było krzewie-
nie śpiewu chóralnego i polskiej kultury muzycznej, a w szczególności
muzyki regionalnej. Pierwszy zarząd utworzyli: Henryk Płuc, Henryk
Szymański, Czesława Tarnawska, Jerzy Wróblewski, Władysław Mie-
rosławski, dyrygentem był Stanisław Hermanowicz. W chwili założe-
nia „Harfa” liczyła 25 członków. Jednym z ważniejszych osiągnięć był
udział w zjeździe zespołów świetlicowych we Wrocławiu w 1947 r.
Wystąpili również 16 maja 1948 r. podczas uroczystych obchodów
„Święta Ludowego” w Górze Śląskiej. W tym dniu odbył się przemarsz
ulicami miasta Góry, zakończony na stadionie miejskim, gdzie odbyła
się uroczystość. W tym dniu nastąpiło otwarcie Powiatowego Zlotu
Zespołów Świetlicowych i wielka zabawa ludowa, z której dochód
przeznaczony był na budowę Centralnego Ludowego Domu Stołeczne-
go. Towarzystwo funkcjonowało do 28 stycznia 1949 r. Chór specjali-
zował się w pieśniach żołnierskich, patriotycznych i regionalnych.
Zespół instrumentalno-wokalny „Ad Libitum”
W maju 1974 r. Leszek Grymuza i Zenon Czwojda postanowili założyć
zespół przy Technikum Ekonomicznym w Górze. Po kilku miesiącach
ustabilizował się pierwszy skład: Leszek Grymuza – organy, Zenon
Czwojda – gitara, Jerzy Zdrzewielski – perkusja, Stanisław Rusakiewicz
– gitara basowa. Jednakowoż oczekiwanych efektów nie było, więc po