

R
OZDZIAŁ
II.
Zabytki świadkami minionych czasów
203
nę południową. Obiekt jest murowany z cegły ceramicznej, w części
przyziemia z użyciem kamienia polnego, tynkowany. Całość została
założona na rzucie prostokąta. Bryła jest zwarta, podpiwniczona. Po-
siada jedno piętro z pseudoryzalitami na osiach fasady i elewacji ogro-
dowej. Kryta jest dachem naczółkowym typu mansardowego, pseudo-
ryzality kryte są dachem dwuspadowym. Dwór wykazuje cechy baro-
kowe z wpływami klasycyzmu. Na osi elewacji ogrodowej parterowa
dobudówka z balkonem w drugiej kondygnacji, poprzedzona tarasem
z dwoma biegami schodów. Na początku XX w. został rozbudowany
w części północnej.
Od 1678 r. majątek w Chocieborowicach był własnością Hansa
Georga von Pogrella, natomiast pod koniec XVIII w. należał do spadko-
bierców majora von Segdela i rodu von Rieben. Od 1845 r. właścicie-
lem był Adolf von Rieben, w latach 1886-1898 Karl Kriese, a w latach
1912-1917 Artur Wiesleder. Od 1926 r. majątek należał do Deutsche
Gesellschaft für Innere Kolonisation in Berlin, natomiast od 1937 r. był
już w rękach kapitana Kurta Schilkego. Po II wojnie świtowej prze-
szedł na rzecz Skarbu Państwa. Jeszcze w 1996 r. obiekt był w użyt-
kowaniu Przedsiębiorstwa Rolno-Usługowego z Wąsosza, obecnie
nieużytkowany.
Górka Wąsoska
Kolejny pałac, w Górce Wąsoskiej, pochodzi z 1. poł. XIX w. Budynek
usytuowany jest na północny wschód od drogi Góra–Wąsosz, z czte-
rech stron otoczony murem, od południowego zachodu i północy roz-
ciąga się park oraz zabudowania gospodarcze. Całość jest murowana
z cegły, skrzydło zachodnie powstało na podmurówce z kamienia pol-
nego, stropy są drewniane z podsufitką, więźba dachowa zaś drewnia-
na o konstrukcji stolcowo-jętkowej, dach pokryto eternitem na de-
skowaniu, baszty kryte są łupkiem. W sieniach posadzka z płytek ce-
ramicznych, a w pomieszczeniach parkiet. Schody są drewniane, dwu-
biegowe. Pałac założono na planie litery L, jest on dwutraktowy,
w skrzydłach znajdują się założone na rzucie okręgu baszty. Półkolisty