Skąd przyszliśmy, kim jesteśmy?

394

Zofia Hanulak

4.4. Z

KALENDARZA KULTURALNEGO

Każda zamieszkała na określonym terenie społeczność buduje swoją

tożsamość poprzez organizowanie uroczystych obchodów różnych

świąt, powtarzanie ich jak obrzędu corocznie, tworząc w ten sposób

tradycję. Niemieccy mieszkańcy Góry szczycili się Świętem Dzieci, któ-

re z biegiem czasu przekształciło się w ogólną uroczystość. Po raz

pierwszy świętowano w roku 1816, zaś rok później ogłoszono je świę-

tem pokoju. Początkowo miało miejsce w sierpniu, później w lipcu. Od

1830 r. był to pierwszy wtorek i środa tego miesiąca. Były to uroczy-

stości mniejsze i większe, w zależności od sytuacji. Bardzo uroczysty

charakter miało w roku 1928, co było związane z położeniem kamie-

nia węgielnego pod budynek gimnazjum (dzisiejsze liceum). Obchody

rozpoczynał uroczysty wymarsz dzieci z budynków szkolnych z orkie-

strą na plac zabaw, który zlokalizowany był w lesie. Starsi mieszkańcy

Góry zapewne pamiętają amfiteatr (tzw. Patelnię) w lesie opodal

cmentarza. Już od pierwszych uroczystości budowano tam altany ro-

dzinne ze świeżej zieleni, rozstawiano namioty restauracyjne, strzelni-

ce i karuzele. Mieszkańcy Góry uroczyście przeżywali swoje święto.

Maszerowali całymi rodzinami, w odświętnych strojach, a dodatkowe-

go uroku dodawały przygotowane przez panie domowe smakołyki. Na

wspólnej kawie w czasie przerwy spotykały się całe rodziny. Pamięta-

no o początkach, przypominano je każdorazowo i w ten sposób utrwa-

lano tradycję. Przy tej okazji śpiewano piosenkę górowską i okoliczno-

ściową związaną z tym świętem. Przytoczę jej fragment:

Gdy lato tuż tuż

Chętnie wyruszamy do naszego lasu

Aby radować się