Biuletyn PZPFiK nr 5/2020

Doskonale znamy ten cykl: kupujemy, stosujemy, wyrzucamy. Kremy, proszki do prania, jogurty, aerozole, zabawki, żywność… A wszystko jest jakoś opakowane. W folie, kartony, puszki, pudełka, blistry, pojemnicz- ki, słoiczki. W ten sposób rośnie nam góra odpadów opakowaniowych z plastiku, szkła, papieru, tektury, metali i innych niezidentyfikowanych tworzyw. Chciałoby się zebrać, posegregować, odzyskać, bo recykling jest lepszy od utylizacji. Chciałoby się... tylko jak? Plastik plastikowi nierówny, puszka jest z żelaza, alum- inium czy cyny, a karton po soku (w środku metal, na zewnątrz papier, wiele warstw) to dopiero zagadka. Każde opakowanie staje się po okresie przydatności od - padem. Aby umożliwić prawidłowy recykling, należy takie opakowania w odpowiedni sposób oznakować – wskazu - jąc, z jakiego materiału zostały wykonane i czy nadają się do dalszego przetworzenia. Ma to ogromne znaczenie z punktu widzenia dalszej obrób - ki takiego materiału. Plastik plastikowi nierówny – inne są metody utylizacji polipropylenu, inne np. PCW (polichlorku winylu). Z punktu widzenia utylizacji tektura to też inny materiał niż gazeta, a żelazo odzyskuje się inną technologią niż aluminium. Dlatego powstały jednolite kody – wzory oznakowania, przypisane do poszczególnych rodzajów materiałów opakowaniowych, aby ułatwić ich identyfikację i usprawnić proces odzysku danego materiału. Podstawa prawna Wzory oznakowania opisano w rozporządzeniu Ministra Środowiska z 29 września 2014 r. w sprawie określenia wzorów oznakowania opakowań (DzU poz. 1298, 2014). Rozporządzenie jest aktem wykonawczym do art. 15 ust. 4 ustawy z 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowa - niami i odpadami opakowaniowymi (DzU poz. 888, tekst jednolity, DzU 2016, poz. 1863). Przedsiębiorca wprowadzający produkty w opakowa - niach, wytwarzający opakowania, importujący opakowa - nia oraz dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia opakowań może umieszczać na opakowaniach oznako - wania wskazujące na: • rodzaj materiałów, z których opakowania zostaływykonane; • możliwość wielokrotnego użycia opakowania w przypadku opakowańwielokrotnego użytku; • przydatność opakowania do recyklingu w przypadku opako - wań przydatnych do recyklingu. Oznakowanie umieszcza się na opakowaniu lub na nakle - jonej na nim etykiecie, a jeżeli rozmiary opakowania na to nie pozwalają - na dołączonej do opakowania ulotce informacyjnej, w sposób, który nie stanowi przeszkody dla recyklingu odpadów opakowaniowych. Oznakowanie powinno być wyraźne, widoczne, czytelne i trwałe rów - nież po otwarciu opakowania. Kluczowe jest tu stwierdzenie „może umieszczać na opa - kowaniach oznakowania”, które nie nakazuje bezwzględ - nie umieszczenia oznakowania, a jedynie dopuszcza ta - kie działanie. Można się z tym zapisem nie zgadzać, w końcu nie na każdym opakowaniu znajdzie się odpowied - nie oznakowanie, jednak należy zauważyć, że nie każdy wprowadzający do obrotu produkty ma odpowiednią wiedzę na temat materiału, z jakiego wykonano jego opa - kowanie, które kupił, a nie sam wykonał. Oznakowanie Jeśli przedsiębiorca zdecyduje się na umieszczenie ozna - kowania, powinien skorzystać z jednego, dowolnie wy - branego z poniższej tabeli, wzoru odpowiadającemu ma - teriałowi, z jakiego wykonano opakowanie. Oznakowanie to powinno być wyraźne, widoczne, czytelne i trwałe również po otwarciu opakowania. W rozporządzeniu znalazły się wzory oznakowania opa - kowań, wskazujące na poszczególne rodzaje materiałów, dr Tomasz Gendek CEO THETA 40 BIULETYN Polskiego Związku Producentów Farb i Klejów Nr 5/2020 OPAKOWANIA